Het echte kamperen

Afgelopen zaterdag om 11 uur 's ochtends kwam ik na een tien uur lange vlucht eindelijk in Portland, Oregon aan. De vlucht was snel gegaan en er was, gelukkig, maar weinig turbulentie. Ook zat ik dit keer niet naast en oudere mevrouw, wat de laatste twee keer wel het geval was, en die het nodig vond om continu geluid te produceren.
Marit en ik werden opgehaald van het vliegveld door een ander meisje van het team en we zouden een nachtje in een huis op de campus verblijven. Mijn eerste indruk van de universiteit van Portland en de campus was dat het ten eerste minder heuvelachtig is en ten tweede beter begaanbaar. Ik zag al een meteen een hoop mensen fietsen (er zijn zelfs een soort fietspaden aangegeven op de weg) en zijn ook duidelijke voetpaden. 's Middags ging ik, ondanks mijn jet leg, al meteen mee hardlopen in 'Forrest Park.' Het park is ontzettend groot en heeft 80 km aan wandelpaden. De omgeving hier is echt prachtig.
Zondagmiddag vertrokken we met 12 meiden voor onze kampeertrip naar 'Opal Creek.' Het was iets meer dan twee rijden naar het zuiden van Oregon. Ik had al die tijd gedacht dat we naar een camping zouden gaan, maar het bleek dat we dus echt in de wildernis zouden gaan kamperen. We hadden onze tenten opgezet op een open plek in het natuurgebied in 'Opal Creek.' Dit was het echte kamperen: tentjes met een dun slaapmatje, kampvuur, marshmallows, geen toilet (maar wel veel bosjes) en geen luidruchtige campinggasten met auto's, huilende baby's en huisdieren. Helaas hebben we geen wilde dieren kunnen spotten, maar misschien was dat ook maar beter want wie weet wat voor enge dieren daar allemaal wel niet zitten.
Zoals ik al zei was de omgeving ronduit prachtig. Onze dag begon meestal met een training, daarna hebben we ook veel gewandeld en zijn we naar de rivier gegaan om daar lekker te relaxen en te zonnen. Het water was ijskoud, maar omdat we geen douches hadden op onze eigen camping konden we niet anders dan een volledig ijsbad te nemen. De dagen vlogen echt om en het was ontzettend leuk om zo al een deel van het team te leren kennen.
Inmiddels zit ik al in mijn kamer op de campus en hebben ik al mijn spullen al redelijk op kunnen ruimen en alles ingericht. Ik heb een kamer voor twee personen, maar waar we met ze drieen in moeten wonen. Krapjes dus. Ik heb de kamer nog een paar dagen voor mijzelf.
Ik heb al ontzettend veel gedaan in die ene week dat ik hier ben. Ik ben zelfs al twee keer Portland in geweest. Portland is heel anders dan Pittsburgh in de zin van veel leuker. Er is veel te doen en te zien. Er zijn honderden restaurantjes, winkels en niet te vergeten ijssalons! Ook worden er vaak activiteiten georganiseerd in Portland, zoals een buitenbioscoop en markten.
Ik ben hier nog maar net, maar heb het al ontzettend naar mijn zin. Ik heb nog een week vakantie om te lekker uit te rusten, te trainen en de omgeving te verkennen. Daarna gaat school weer beginnen.
Het zal misschien weer even duren voor ik weer wat van mij laat horen, want ik ben continu in de weer en eigenlijk niet veel op mijn kamer. Ik zal trouwens nog een email rondsturen naar familieleden wat mijn adres op de campus is.