Graduated

Het is alweer even geleden en sommigen zullen misschien al wat van mijn ouders en Noor gehoord hebben, maar ik ben officieel afgestudeerd van de ´University of Portland.`Graduation was op 4 mei en mijn ouders waren donderdag 2 mei aangekomen in Portland. Noor was er toen al een paar dagen en heeft even de Amerikaanse student uit kunnen hangen. Wanneer ik ging trainen ging Noor in een lokaal koffietentje studeren onder het genot van een cappucino. Het afstuderen was een hele organisatie. Er waren in totaal net iets meer dan 900 mensen die afstudeerden. Het duurde in totaal iets meer dan 4 uur en het grootste gedeelte van de tijd luisterden we naar een opsomming van namen van de mensen die afstudeerden. Het leukste was dat ik zo'n mantel en hoedje op moest. Ik geloof dat ze dit niet doen in Nederland. Na mijn afstuderen bleven mijn ouders en Noor nog een aantal dagen in Portland en hebben we met elkaar Portland en omgeving kunnen verkennen. Op het programma stond Multnomah Falls, de kust (Cannon Beach), Mount Hood en de stad Portland uiteraard. Ook hebben mijn ouders en Noor het heerlijke eten kunnen ervaren dat je hier in de omgeving kon krijgen. Vooral Ethiopisch viel goed in de smaak. Mijn favoriet blijft toch Thais. Helaas moesten ze vrijdag 9 mei weer terug naar huis. Over een paar weken zal ik ze achterna vliegen.
Het is een raar gevoel om helemaal klaar te zijn met de universiteit en met mijn verblijf hier in de VS. Het zal waarschijnlijk pas echt goed doordringen nadat ik weer een tijdje in Nederland ben. Op dit moment ben ik lekker aan het genieten van mijn vrije tijd en rustig aan wat dingen aan het inpakken en opruimen in het huis hier. Helaas ben ik deze week ziek geworden. Ik werd ziek op de dag van de West Coast Conference Meet, de laatste wedstrijd voor de meeste atleten tenzij je gekwalificeerd ben voor Regionals. Natuurlijk heb, ondanks protest van sommigen, de wedstrijd toch gelopen. Achteraf besefte ik de wedstrijd niet had moeten lopen, maar je weet het soms nooit van te voren. Je heb dagen dat je niet helemaal fit ben en dat de wedstrijd toch nog best aardig goed kan gaan, dat was deze keer dus niet het geval. Ik ben na de wedstrijd zieker geworden en de wedstrijd zelf is ook niet goed gegaan. Alhoewel ik alsnog een 16:54 gelopen heb, dus niet eens heel slecht gezien de omstandigheden. Ik doe het de komende dagen dus echt even rustig aan, heb geen andere keus, want over anderhalve week gaan we met alle meiden en jongens (een klein clubje) naar Arkansas voor de Regionale wedstrijd van de westkust. Ik loop dan weer de 10km. Op het moment is het 40 graden celsius in Arkansas, dus het is eigenlijk alleen geschikt voor atleten met een zelfvernietigingswens. Een pluspunt is dat de 10 pas laat in de avond start. Vorig jaar zelfs pas om 23:30 omdat het zo ontzettend warm was.
Na de regionale wedstrijd heb ik nog een maand om lekker in Portland rond te hangen met letterlijk geen verplichtingen behalve rondreizen. Ik ga samen met Julia en Sanna een kleine "roadtrip" maken naar Vancouver, Canada. Ook ga ik waarschijnlijk nog een weekend naar Seattle. Dus er staan nog genoeg dingen op het programma, maar de tijd gaat snel en voor ik het door heb zit ik alweer op de bank in het kleine, vlakke, koude, maar gezellige Nederland met familie "within reach.''