Thanksgiving, de kust van Oregon en op naar huis!

Thanksgiving is voorbij en de kerstvoorbereidingen zijn nu volop aan de gang. We hadden een paar dage vrij van school om Thanksgiving te vieren. Op donderdag, de dag van Thanksgiving, hebben we met all teamgenoten die op school bleven eten gemaakt en 's avonds heerlijk met elkaar gegeten. Het was weer een traditionele maaltijd voor Thanksgiving. Er was kalkoen, "gravy," "stuffing," zoete aardappelen, aardappel puree, groene bonen casserole, champignons in roomsaus en broodjes met boter. Ik denk dat het toetje het grootste feest was aangezien we pompoentaart, pompoen cake, pompoen ijstaart, appeltaart,drie verschillende soorten ijs en slagroom hadden. Misschien ietsjes overdreven. De volgende dag kwam Julia met haar familie ons ophalen om naar de Oregon kust te gaan. Samen met Slaine, Laura, Lorea, Marci, ik, Julia en haar familie verbleven we in het strandhuis letterlijk 200 meter van het strand. Ik kon de golven vanuit het huis zien. Het gebied waar we waren heet "Canon Beach" en heeft voornamelijk vakantiehuizen en huizen voor gepensioneerde mensen. Het is echt een prachtige omgeving en de huizen zijn niet eens zo duur. Iemand interesse in een tweede huis aan de kust van Oregon?
We hadden ook heel veel geluk met het weer aangezien het gebied berucht staat om zijn non-stop regenval. Zaterdag hebben we een lange wandeling over een strand gemaakt en daarna het stadje verkent. De huizen stonden wel heel dicht aan het strand en bij hoogtij kwam de zee helemaal tot aan de rand van kade waar de huizen beginnen. Na dit heerlijke weekend aan de kust moest ik weer hard aan de slag voor de laatste loodjes op school.
Inmiddels ben ik begonnen met studeren voor de examens. Nog maar drie dagen school met in totaal vijf examens. En dan op vrijdag 14 december vlieg ik weer terug naar Nederland voor drie heerlijke weken thuis. Tenminste, als de vluchthavens het weten te redden met all sneeuwval. Tot nu toe gaat er slechts 1 van de 5 vluchten naar Amsterdam. De rest is gecancelled. Iedereen duimen voor mij. We hadden vandaag een kerstdiner met al mijn teamgenoten en trainer en iedereen moest een cadeautje kopen en die werden na het eten uitgewisseld. Ook dit jaar werden de "most valuable" en "most inspirational" teamgenootjes uitgekozen. Dit is echt ontzettend Amerikaans. Kan iemand zich voorstellen dat dit in Nederland gebeurd? Hier worden alleen de beste overdereven geprezen en in Nederland is het vooral belangrijk bescheiden te blijven en juist degenen die het met hakken over de sloot weten te redden geprezen.
Ik ben er wel weer aan toe om even terug naar huis te komen. Het is goed om even weg te zijn van continue twintig meiden om je heen en alle drama dat dat soms met zich meebrengt.
Nog even hard studeren, examens maken en dan hup naar huis! Tot snel.