Goed, slecht, en neutraal nieuws

Het is alweer een tijd geleden dat ik wat van mij heb laten horen. Maar daarom heb ik wel heel wat te vertellen. Allereerst zal ik teruggaan naar 22 januari, want dat was mijn 21ste verjaardag! In de VS 21 jaar oud worden is "a pretty big deal." Waarom? omdat je dan eindelijk een wijntje in een restaurant kan bestellen en uberhaubt toegelaten wordt in een bar. Wat zeg je mij daar van. Reden voor groot feest. Voor mijn verjaardag had ik een huis diner met alleen mijn huisgenootjes. Ik had nasi gemaakt met pindasaus, want daar zijn ze hier niet bekent mee. Het was wel even wennen voor mijn Amerikaanse vrienden dat de jarige eten voorbereid voor de gasten, terwijl het eigenlijk de gewoonte is dat de jarige uit eten genomen wordt en dan nergens voor hoeft te betalen. Ik wilde de avond toch een klein beetje vernederlandsen, tenminste ik weet niet ik voor alle Nederlanders spreek, maar voor de meeste is het toch normaal om familie thuis over de vloer uit te nodigen en dan eten voor de gasten te verzorgen.
Later in de avond zijn we naar een cafe vlak bij de school gegaan en daar heb ik mijn eerste (legale) drankje gedronken. Ik moest ook een kroontje dragen waar 21 jaar op stond en rondlopen met een gigantisch wijnglas waar ook 21 op stond. Heerlijk overdreven allemaal. Hoewel dat ook weer typisch Nederlands is om te zeggen, "wat overdreven zeg, doe maar normaal dan doe je al gek genoeg." Het wwas een gezellige verjaardagsavond, maar ik kon het niet al te laat maken want de volgende ochtend moest ik om 8 uur alweer trainen.
Mijn verjaardag was op een disndag, en mijn huisgenootje Lyndy was jarig die zaterdag. We besloten daarom om allebei onze verjaardag wat groter te vieren die zaterdag. 's Avonds zijn we toen met een hele club downtown Portland gegaan om daar de clubs onveilig te maken. Het was leuk om eindelijk is een keertje echt uit te gaan en lekker kunnen dansen, in plaats van al die zweterige drukke huisfeestjes op de campus. Al met al had ik dus een leuke verjaardagsweek gehad.
Na die week ging het allemaal wel zijn gangetje, met school, huiswerk, trainen en slapen. Toen afgelopen week ben ik voor het eerst naar een grote basketbal wedstrijd geweest. Net als de "American Footbal" wedstrijden is dat een enorm spectacel. Het MBA Portland (professioneel basketbal team) speelde tegen Boston. Nu ben ik nooit echt een trouwe sportsfan geweest, ik bedoel in de zin van anderen zien sporten op tv of in het echt, maar dit was toch wel heel leuk. Vooral ook omdat ze er bij deze wedstrijden zo'n hele show van maken. Je gaat niet alleen naar de wedstrijd puur voor de wedstrijd, maar ook voor eventuele prijzen, eten, en ander entertainment. Het was toch leuk om dit te ervaren voordat ik weer terug naar Nederland ga.
Ik heb nog maar 1 week school en dan is het "springbreak" (voorjaarsvakantie). Volgende week deze tijd zit ik in de zon in Californie. Misschien wel in mijn bikini. Wie weet. Heerlijk een weekje bijkomen van school, want komende week moet ik nog even hard aan de bak.

Nu even heel wat anders (dit is dus het "slechte" nieuws in zekere zin). Ik ben sinds vorige week gestopt met trainen en ga een lange tijd rust nemen. Jullie zullen mij dus voorlopig niet over wedstrijden en training horen praten. Het komt erop neer dat ik dit nodig heb om, hopelijk, daarna alleen maar beter weer terug te komen. Aangezien het lopen dit semester dus klaar is voor mij heeft het ook geen zin om langer te blijven nadat school afgelopen is. Ik kom 3 mei daarom alweer terug naar Nederland! Dit heeft ook een hoop voordelen, want dan kan ik bij Noor haar examen uitreiking zijn en bij mijn moeder's 50ste verjaardag.
Zo nu is iedereen wel weer zo'n beetje op de hoogte van wat er hier allemaal gaande is. Zoals altijd beloof ik dat ik snel weer wat van mij laat horen, maar ja, wat is snel? Iedereen heeft daar een ander idee over.