New York en laatste wedstrijd in de Bronx

Vrijdagochtend vertrokken we met 8 meiden, coach Smith, assistant coach Mousser en zijn vrouw met het vliegtuig naar New York JFK. Eerst werden we door een taxi naar het parcourd gebracht zodat we het konden verkennen. Het parcourd was in de het "van Courtlandt parc" midden in de Bronx. Onze taxi chauffeur had moeite de locatie te vinden, omdat de Bronx is het enige gebied waar hij normaal gesproken niet komt. Vooral het zuiden van de Bronx schijnt heel berucht te zijn, zelfs de politie waagt het niet daar te komen. Gelukkig was het gebied waar de wedstrijd was wel veiliger. Na het verkennen van het parcourd werden we naar ons super luxe hotel gebrachten midden op Times Square. Het duurde wel een tijdje voordat we eindelijk bij het hotel aankwamen, want tja New York is nogal druk. Het was echt een ontzettend gaaf hotel met heel veel verdiepingen. Ik weet niet precies hoeveel, maar wij zaten op de 41e verdieping en dat was misschien de helft. Voor het avondeten gingen we met alle meiden Times Square verkennen. Zoals altijd denk ik loop je daar nooit alleen. Daarnaast is het ook moeilijk vooruit komen met 8 meiden, maar het is gewoon al leuk om een beetje rond te scharrelen. Die avond zouden we in het hotel eten en coach Smith trakteerde ons. We moesten onszelf netjes aankleden en we gingen naar een luxe restaurant waar ik heerlijke risotto met baars gegeten heb. Na het eten nam coach Smith ons mee naar de hoogste verdieping van het hotel naar een ander (onbetalbaar) restaurant voor een drankje. Speciaal aan dit restaurant was dat het rond was met ramen rondom, dus we hadden een uitzicht over New York vanaf ons tafel. Daarnaast draaide het ook nog is heel langzaam rond, zodat je tijdens je drankje uitzicht had vanuit verschillende plaatsen. Dit was echt geweldig. We werden ontzettend verwent.
De volgende ochtend vertrokken we weer naar de Bronx voor de wedstrijd, want dat was eigenlijk de reden dat we daar waren. Dat zou je bijna vergeten. Er waren behoorlijk wat teams en iets meer dan 200 meiden. Het parcourd was zwaar, want het grootste gedeelte was heuvelachtig. Voor mij persoonlijk ging het ontzettend zwaar. Ik moest echt knokken om de finish lijn te halen, maar net als vorige week heb ik ondanks dat ik niet in vorm was toch goed gelopen. Het was een 5km en ik liep een tijd van 18.31 en was 8e geworden. Het was een mooie afsluiting van het cross-seizoen. Ik ben blij dat we klaar zijn en dat ik de komende weken kan beginnen met herstellen en uitrusten, zodat ik in Januari helemaal klaar ben voor het indoor seizoen.
Na de wedstrijd namen we de metro terug naar het hotel. Voor de meeste meiden was het een eerste ervaring met de metro en sommige verteldde me dat ze zelfs nog nooit met de trein gereisd hadden! Een cultuurverschil met Europa dus. Ik kreeg zo'n beetje de leiding, omdat ik de meeste ervaring had met het reizen met de metro en ook met een grote stad bezoeken. Het was "Follow Merel" die dag. We zijn de rest van de dag in het gebied rondom Times Square gebleven, want zoals ik al zei het is moeilijk vooruit komen met een groep van 8 meiden. Die nacht zijn we wel naar een Comedy Show geweest op Times Square en dat was echt heel leuk. Er waren twee comedians. De vrouw die de show aan elkaar praatte was ook heel grappig. De man in het hoofdprogramma had ADHD en dat was ook wel duidelijk merkbaar. Meestal houden cabaretiers zich enigzins aan een script, maar het leek alsof deze man helemaal geen script had. Hij zei ook meerde malen "so what do you wanna talk about now?". Ook de stoel vloog meerdere malen over het podium en de microfoon overleefde het ook nauwelijks. Een grappige maar erg drukke man dus. Al met al hebben we genoten van de show. Tegen de tijd dat de voorstelling was afgelopen was het al 3 uur! De volgende ochtend moesten we al om half 6 in de lobby verzamelen, want we zouden om 6 uur het hotel verlaten. Kort nachtje dus.
Gister kwamen we om half 11 's ochtends weer op de campus aan. Net als de heenreis ging alles heel vlot. Ik heb snel me spullen opgepikt in me kamer en toen ben ik met een van de meiden van het team richting Jenny's huis gaan rijden. Tegen het eind van de middag kwam ik bij Jenny's huis aan. Jenny en haar familie wonen in een groot huis in Pennsylvania landschap. Het is heel weids met heuvels, gras en bomen. Ze hebben een groot landgoed om het huis. Kortom ze wonen in een prachtig gebied en een leuk en gezellig huis. Haar vader is een slager en heeft zijn eigen slagerij naast het huis. Gisteravond was me eerste maaltijd dan ook een heerlijk mals stuk biefstuk. Haar ouders zijn ontzettend aardig. Ik hoef nergens om te vragen en mag alles pakken waar ik zin in heb. Begin me nu al thuis te voelen. Vanochtend heeft de moeder van Jenny heerlijke pannenkoeken voor ons gemaakt. Ik denk dat ik hier wel lekker tot rust kan komen.
Er zijn wel wat plannen voor deze week, maar het is voornamelijk heerlijk relaxen en luieren, waar ik absoluut niks tegen heb. Vanavond gaan we wel naar Harry Potter 7 en woensdag naar een attractiepark. Donderdag blijven we sowieso hier, want dan is het Thanksgiving!! Ik zal jullie verder op de hoogte houden van al mijn belevenissen in huize Jenny.