Veilig thuis

Mijn schooljaar in de Verenigde Staten zit er nu echt helemaal op. Vanochtend om 8 uur kwam ik aan op Schiphol en daar stonden mama, Noor en Maureen mij op te wachten. De reis was goed en snel verlopen en ik was zo blij om in Nederland aan te komen dat ik half rennend naar de aankomsthal ben gespurd. Zondagavond was ik nog uit eten geweest bij een Thais restaurant met twee andere teamgenoten en ik moest ook met de rest van het team en coaches afscheid nemen. Ik moet zeggen dat ik mij wel verdrietig voeldde. Ik kom immers waarschijnlijk nooit meer terug. Maandag daarentegen was het verdriet grotendeels weer weg en kon ik echt niet meer wachten om naar huis te gaan. Het was trouwens een klein wonder dat ik al mijn spullen heb kunnen inpakken zonder dat ik een extra koffer heb moeten aanschaffen. Er gaat toch meer in een koffer dan je denkt. Coach Smith belde mij of ik zin had om nog ergens wat te lunchen voordat we naar het vliegveld zouden vertrekken. Mijn laatste lunch in de VS bestond uit pannenkoeken met boter en jam, want het zal wel weer een tijdje duren voor ik de Amerikaanse pannenkoeken weer kan eten. Ik kan ze wel zelf maken, maar dat is toch niet hetzelfde. Op het vliegveld nam ik afscheid van mijn coach. Het is gek maar ik had niet het gevoel dat ik definitief afscheid nam van hem. Zoals ik al zei was de vlucht vlekkenloos verlopen en zat ik dit keer gelukkig niet naast een vrouw die het nodig vond om continu geluid te maken.
Het was gek maar toch ook heel vertrouwd om weer terug in Nederland te zijn en Boskoop binnen te rijden. Alles is zo kleinschalig en knus vergeleken met de VS. Ik had een gevoel dat je heb wanneer je weer thuiskomt na een lange vakantie. Toch zou ik Nederland (nog) niet op kunnen geven voor de VS en dan het gebied rond Pittsburgh. Maar wie weet wat voor een indruk Portland op mij maakt. Nu ben ik eerst lekker de hele zomervakantie thuis en ik kan niet wachten om iedereen weer te zien. De eerste dingen die ik ga doen zijn: het dorp in, fietsen en koken!

Ik heb absoluut genoten van mijn eerste jaar in de VS. Ik wil niet voor niets weer terug. Ik heb ontzettend veel meegemaakt, geleerd en heb grote sprongen in mijn sport gemaakt. Nu ga ik lekker genieten van mijn tijd in Nederland en wie weet sta ik over 3,5 maand wel weer te trappelen om weer naar de andere kan van de oceaan te vertrekken.