Nog maar 1 week!

Morgenochtend precies over een week zit ik in het vliegtuig terug naar huis! Voordat het zover is heb ik nog een aantal tentamens en projecten die afgerond moeten worden. Vorige week was ook het etentje bij de president. We werden met een klein busje opgehaald vanaf de campus en we waren met een groepje van zo'n 12 studenten. Het huis van de president is echt ontzettend groot, het is duidelijk een rijke man. Er liepen ook bediendes rond die onze jas aannamen. Ik ben er nog niet uit of deze er alleen voor de avond waren of dat ze vaste bediendes zijn. We moesten onszelf eerst voorstellen en daarna zouden we eten. Meneer Bill Strickland, een schrijver van een bepaald boek dat we moesten lezen was er ook. Hij is een behoorlijk bekent figuur in de VS. Hij zou na het eten met ons praten en wat over zichzelf en zijn boek vertellen. Wij zouden ook de gelegenheid krijgen om vragen te stellen over zijn boek. Zijn boek is een soort levensverhaal. Maar goed, het eten was heel culinair. Er zaten zo ontzettend veel kruiden in elk gerecht dat ik nog dagenlang buikkramp heb gehad. Ik kan moeilijk beschrijven wat voor gerechten er waren. Als toetje was er een buffet met allemaal kleine gebakjes, fruit, koffie en thee. Heerlijk allemaal dus! Ook heb ik met de president gepraat. Hij was geintereesd omdat ik natuurlijk van een ander land ben. Het eerste wat hij me vroeg is waarom ik voor Robert Morris had gekozen. Tja mijn keus was voornamelijk op een gevoel gebaseerd, maar dat vond hij wel leuk te horen geloof ik. Die meneer Strickland is wel een beetje een hoogdravend mannetje. Het was de bedoeling dat wij vragen zouden stellen, maar hij bleef maar praten en praten en opscheppen dat uiteindelijk slechts 2 mensen een vraag stelden! Hij verteldde dat hij een briefje aan Hillary Clinton had geschreven en dat zij daar toen ook op gereageerd had. En hij bleef maar herhalen dat, dat heel wat is. "That's really something people". Ook verteldde hij dat hij goede vrienden is geworden met de oprichter van Ebay en dat hij dat komende weekend met hem zou dineren. "That's really something people". Dit geeft dus wel aan dat hij een opschepper is en iemand die zichzelf ontzettend graag hoor praten. Al met al was het weer een hele leuke ervaring.
Ondertussen is het hier ontzettend koud geworden. Het is rond de -10 met continu een gure wind. De trainingen zijn dan ook ietsjes minder leuk. Ik kan niet wachten om na elke training mijn warme bedje met mijn elektrische deken in te duiken.
Van het weekend ga ik vooral studeren voor mijn laatste tentamens en volgende week kan ik beginnen met inpakken! Ook organiseerd de school volgende week dinsdag nog een "midnight breakfast" (ontbijten midden in de nacht). Lekker!!!
Dit is mijn laatste bericht vanuit de VS en hopelijk zie ik sommigen van jullie volgende week bij Oma van Steenbergen.