5000m in Cincinnati, Ohio

Afgelopen vrijdag vroeg in de ochtend vertrokken we met een deel van het team richting Cincinnati, Ohio. Het was ongeveer 5 uur rijden. Het was een afschuwelijke reis, want het was zo'n beetje 40 graden in de bus. Gelukkig kwamen we eerder aan dan verwacht. We konden even bijkomen in het hotel en later die middag vertrokken we naar de baan. De universiteit van Cincinnati is ontzettend groot. Het is echt een stadsuniversiteit. De universiteit maakt ook zo'n beetje de stad. Het is wel een hele mooie school en er is een hoop te doen. Cincinnati was ook de wedstrijd waar coach Smith dat jaar daarvoor behoorlijk uit zijn panty geschoten is. Hij was zelfs voor een paar weken geschorst. Blijkbaar was hij niet zo tevreden met de prestaties die dag. De andere coach waarschuwde ons daarom dit jaar dat we goede prestaties neer moesten zetten, want anders zou het een herhaling worden van dat jaar daarvoor. Dit zette absoluut geen druk op de atleten, maar niet heus. "You better do good, because else you will never compete again!" Daar kwam het zo'n beetje op neer. Wat een heerlijke motivatie toch. Die vrijdag waren er slechts een paar onderdelen. Zaterdag was het grootste gedeelte van de wedstrijd met de rest van alle onderdelen. Gelukkig was mijn 5000m al in het begin van de middag, dus hoefde ik niet een hele dag te wachten, zoals zo'n beetje altijd het geval is. Er was gelukkig geen sneeuw (in Pittsburgh wel), maar het was ook niet ontzettend warm en er stond een behoorlijk wind. Voor de wedstrijd was dat op zich niet erg en voor de wedstrijd hebben we Starbucks geschuild. Er waren twee series en ik liep in de snelste serie. Zodra we van start gegaan waren voelde ik dat het een fijne wedstrijd ging worden. Ik voelde mij ontzettend goed en ik liep heel relaxed. Ik liep samen met een andere vrouw die een "pre-olympic" marthon loopster bleek te zijn. Mijn coach wilde dat we om en om zouden lopen, maar op een gegeven moment liet ze het tempo met 3 seconden zakken, dus toen ben ik ervandoor gegaan. Ik finishte als eerste en in een tijd van 17.20. Helaas kwam ik een paar seconden tekort voor de ECAC's in New Jersey, maar een snellere tijd zit er zeker weten in. Waarschijnlijk loop ik over een paar weken weer de 5000m en heb ik dus nog een kans om het limiet te halen.
Het was fijn dat ik al vroeg klaar was met de wedstrijd en de rest van de dag kon ik lekker uitrusten en rondhangen. We vertrokken pas om 7 uur 's avonds en dit keer was het zelfs 45 graden in de bus. Heerlijk. Rond kwart over 12 's nachts kwamen we (allemaal gaar en met barstende hoofdpijn) terug op de campus. Aankomend weekend hebben we een thuiswedstrijd. Wel lekker dat we een keer geen lange busreis hebben. Waarschijnlijk loop ik de 3000m en misschien ook de 1500m. Hopelijk is de 3000m eerst, zodat ik mij daarop kan concentreren.

Vandaag was er een weeralarm. Gelukkig is het eindelijk weer een keer wat warmer, maar dat gaat wel gepaard met zware onweer en windstoten. Ze raden iedereen aan om binnen te blijven. Ben benieuwd dus. Ik heb nog een training voor de boeg en het zal mij niet verbazen als hij afgelast wordt. Niet zo lang geleden hadden we ook een weeralarm en kwamen er hagelstenen zo groot als pingpong ballen uit de hemel. Ik laat weten hoe extreem het weer was en hoeveel het overleeft hebben.